Mag een Duitse consument de ontvangene waar ongefrankeerd retourneren?

≡ ≡

A B C D E F G H I K L M N O P Q R S T U V W Z

Hinsendekosten
Liefergebiet
Preisangaben
Preisanpassungsklauseln
Preissuchmaschinen
Rückabwicklung
Rücksendung
Transportrisiko
Umsatzsteuer
Versandkosten

Hier de antwoord: Ja, dat mag - wel met een uitzondering.

Zo als meestal bekend kan bij koop op afstand naar de wettelijke voorschriften de besteller, die niet ondernemer maar consument is, of het contract herroepen of gewoon de ontvangene waar terug sturen (retourneren). De daarvoor in acht te nemende termijn is in Nederland seven dagen, in Duitsland moet het binnen veertien dagen gebeuren. De verkoper is gerechtigd, in zijn algemene voorwaarden te regelen dat de koper alleen het recht op retournering heeft. Is dat zo geregeld, dan kan de consument achteraf het contract alleen door teruggave van de waar vernielen, maar niet door een gewone brief of e-mail of telefax.

De klant zou het natuurlijk prachtig vinden, het gekochte goed gewoon weer in te pakken en het geheel zonder postzegels naar de verkoper te sturen. Vaak wordt dat ook gedaan. Voor der verkoper is het lastig, wann hij is gedwongen, het pakket aan te nemen, want anders verkrijgt hij geen zekerheid of het om het retourneren gaat, of de juiste waar werdt ingepakt en of de waar onbeschadigd is. Daarbij gaat het om niet onbelangrijke bedragen. Want een niet vrij gemakte zending kost de ontvanger in Duitsland meestal om de 20 €, terwijl voor het normale porto maar ongeveer 10 € nodig geweest zouden zijn. Het ligt dus ob de hand dat vooral bij verkoop van laagprijzige goederen hierin een enorm financieel risico verborgen ligt.

In vele gevallen hebben webwinkeliers in hun algemene voorwaarden daarom ook een bestemming opgenomen, waarin gezegd wordt dat alleen toereikend gefrankeerde zendingen aangenomen worden. Op Nederlandse webshops kom je dat bijna regelmatig tegen, maar ook in Duitsland vind je in algemene voorwaarden formuleringen als volgt:

"Im Falle des Widerrufs ist die Ware ausreichend frankiert an uns zurückzusenden; nur dann können Ihre Artikel zurückgenommen werden."

Of:

"Der Verkäufer ist nicht verpflichtet, unfrei zurückgesandte Ware anzunehmen."

Dat dergelijke formuleringen vaker bij Nederlandse internet-winkeliers te vinden zijn, hangt gewoon daarmee samen, dat het Nederlandse wet "Kopen op Afstand" (in kracht sinds 1 februari 2001) bepaalt, dat de koper de portokosten van het terugzenden te dragen heeft. In Duitsland bestaat een dergelijke bestemming echter niet.

Daarom hebben ook sommige rechtbanken in Duitsland geoordeelt, dat een dergelijke clausule niet geldig is. In het verleden waren dat meestal lagere gerechten, maar nu heeft zelfs een Oberlandesgericht deze opvatting bekrachtigd.

OLG Hamburg besluit van 30-01-2007 - registratie-nr. 5 W 15/07

De verkoper is dus verpflicht, een ontoereikend of helemaal niet gefrankeerd retourzending aan te nemen. De argumentatie van het gerecht is een beetje ingewikkeld, maar wel navolgbaar. Voor de rechtbank in Hamburg volgt dit uit § 312b BGB (Duits burgerlijk wetboek) en de BGB-Info-Verordnung. In § 1 BGB-InfoV wordt vastgelegd dat de ondernemer de consument volledige informatie geven moet over de details van herroepings- en retourneringsrecht:

§ 1 BGB-InfoV - Informationspflichten bei Fernabsatzverträgen

(1) Der Unternehmer muss dem Verbraucher gemäß § 312c Abs. 1 des Bürgerlichen Gesetzbuchs folgende Informationen zur Verfügung stellen: ...

10. das Bestehen oder Nichtbestehen eines Widerrufs oder Rückgaberechts sowie die Bedingungen, Einzelheiten der Ausübung, insbesondere Namen und Anschrift desjenigen, gegenüber dem der Widerruf zu erklären ist, und die Rechtsfolgen des Widerrufs oder der Rückgabe, einschließlich Informationen über den Betrag, den der Verbraucher im Fall des Widerrufs oder der Rückgabe gemäß § 357 Abs. 1 des Bürgerlichen Gesetzbuchs für die erbrachte Dienstleistung zu zahlen hat,...

Wordt tegelijk gelet op § 357 BGB, waar staat:

(2) Der Verbraucher ist bei Ausübung des Widerrufsrechts zur Rücksendung verpflichtet, wenn die Sache durch Paket versandt werden kann. Kosten und Gefahr der Rücksendung trägt bei Widerruf und Rückgabe der Unternehmer.

dan wordt naar de mening van het OLG Hamburg duidelijk, dat een bepaling waarna de koper de kosten van terugzending te dragen heeft, geen volledige en correcte informatie is, want ook zal hij later vergoeding voor het voor het frankeren nodige bedrag op grond van § 357 BGB kunnen vorderen, wordt hem door de bekritiseerde formulering in de algemene voorwaarden een verplichting van voruitbetaling - dus een prestatie vooraf - opgelegd; en dat staat niet in overeenstemming met het wettelike ideaal en zijn algemene doelstellingen. Een dergelijke formulering is dus wegens false informatie ongeldig.

Wel heeft de Duitse wetgever rekening gehouden met de verkopers van goederen, die zo goedkoop zijn, dat het niet redelijk of billijk zou zijn, als de ondernemer bij een erg kleine winstmarge het risico loopt, door hoge van hem te betalen verzendingskosten ook nog deze marge te verliezen. In de reeds genoemde § 357 is daarom verder vastgelegd:

Wenn ein Widerrufsrecht nach § 312d Abs. 1 Satz 1 besteht, dürfen dem Verbraucher die regelmäßigen Kosten der Rücksendung vertraglich auferlegt werden, wenn der Preis der zurückzusendenden Sache einen Betrag von 40 Euro nicht übersteigt oder wenn bei einem höheren Preis der Sache der Verbraucher die Gegenleistung oder eine Teilzahlung zum Zeitpunkt des Widerrufs noch nicht erbracht hat, es sei denn, dass die gelieferte Ware nicht der bestellten entspricht.

Het is daarom aan te raden de algemene voorwaarden - inzoverre in Duitsland gebruikt - aan de genoemde rechtsspraak aan te passen. Een juiste formulering zou bijv. kunnen zijn:

Paketversandfähige Sachen sind zurückzusenden. Bei einer Rücksendung aus einer Warenlieferung, deren Bestellwert insgesamt bis zu 40 EUR beträgt, hat der Kunde die Kosten der Rücksendung zu tragen, wenn die gelieferte Ware der bestellten entspricht. Anderenfalls ist die Rücksendung für den Kunden kostenfrei. Nicht paketversandfähige Sache werden bei dem Kunden abgeholt.

Frankeert de koper de retourzending voldoende dan moet de verkoper samen mit de koopprijs ook de verzendingskosten terug betalen, als het om waren van een hogere waarde dan 40 € gaat.

Wordt er niet of niet voldoende gefrankeerd dan moet de verkoper de zending toch terugnemen en kan de verzendingskosten van de terug te betalende koopprijs aftrekken als het um een waarwaarde van t/m 40 € gaat. Bij duurdere waren is deze aftrek niet mogelijk.

Maar wat gebeurt met het kostenverschil tussen de normale verzendingskosten en de kosten die voor het verzenden van een onvrije zending ontstaan? Zoals boven gezegd zijn de normale verzendingskosten ongeveer 10 €. Onvrije zendingen kosten ongeveer 20 € (namelijk het normale porto plus een "straf"porto).

Hier kan men in zijn algemene voorwaarden best nog een verdere bepaling opnemen, om tenminste het verschil tüssen normaal en onvrij retourneren niet zelf te moeten betalen:

Falls Sie uns die Ware unfrei zurücksenden, haben Sie die Kosten, die die in der Regel anfallenden Versandkosten überschreiten, zu tragen.

De ondernemende verkoper kan dus alleen in beperkte mate vermijden, retourneringskosten te dragen. Maar hij kan wel door een geschikte aanpassing van zijn algemene Duitse voorwaarden aan de iets ingewikkelde Duitse rechtsspraak vermijden, het zg. strafporto uit eigen zak te moeten betalen.

En wat uiteindelijk ook niet onbelangrijk is: Door een geschikte aanpassing van zijn algemene voorwaarden loopt hij minder risico ook nog door "Abmahnungen" en de daarmee verbonden kosten bedreigd te worden.

- nach oben -